خستگی ناشی از سرطان
خستگی ناشی از سرطان
چگونه با خستگی ناشی از سرطان مقابله کنیم
خستگی ناشی از سرطان متفاوت است:
بیمار از نظر فیزیکی، ذهنی و احساسی خسته است. این بدان معناست که انرژی کمتری برای انجام کارهایی که نیاز دارید یا می‌خواهید انجام دهید دارید. خستگی همراه با سرطان، ناشی از سرطان است و متفاوت از خستگی زندگی روزمره است.
خستگی عادی معمولاً هرروز ادامه پیدا نمی‌کند. اغلب وقتی استراحت می‌کنید بهتر می‌شوید؛ اما خستگی ناشی از سرطان بدتر است و ناراحتی بیشتری ایجاد می‌کند. این خستگی با خستگی افراد قبل از مبتلا شدن به سرطان متفاوت است. افراد آن را بصورت احساس ضعف، بی‌خوابی، تخلیه یا از کارافتادگی توصیف می‌کنند. ممکن است بعضی افراد حتی برای غذا خوردن، حمام رفتن یا حتی استفاده از کنترل تلویزیون احساس خستگی کنند. ممکن است حتی فکر کردن و حرکت دادن بدن هم سخت باشد. استراحت کردن نمی‌تواند این نوع خستگی را از بین ببرد و فعالیت جزیی هم میتواند خسته کننده باشد. برای برخی افراد، این نوع خستگی نسبت به درد، تهوع، استفراغ یا افسردگی باعث ناراحتی بیشتری می‌شود.
چه مدت خستگی ناشی از سرطان طول می‌کشد؟
خستگی ناشی از سرطان ممکنست ماها و سالها طول بکشد. حتی بعد از پایان درمان هم ادامه یابد.
برای افرادی که سیکل‌های شیمی درمانی می‌گیرند، خستگی اغلب در چند روز اول بدتر می‌شود و تا زمان درمان بعدی بهتر می‌شود و دوباره این سیکل ادامه پیدا می‌کند. برای کسانی که پرتودرمانی می‌شوند، خستگی معمولاً هم زمان با ادامه درمان بدتر می‌شود.
حتما در مورد خستگي خود به پزشك‌تان اطلاع دهيد
اقدامات فرد بیمار برای رفع احساس خستگی در طول درمان سرطان:
کنار آمدن با احساس خستگی مستلزم تلاش فردی بیمار است. بیمار باید با این احساس خستگی کنار آمده و با استفاده از تکنیک‌هایی به آرامش و رفع خستگی خود کمک کند. شاید بیمار حتی توان بلند کردن دست خود را نداشته باشد اما باید بداند که فعالیت بدنی حال او را به مراتب بهتر خواهد کرد. کمی تحرک خستگی اعضای بدن او را از بین می‌برد. بیمار باید حتی برای مدت 15 دقیقه هم که شده، پیاده‌روی کند.
فرد بیمار باید آرامش روانی خود را تحت کنترل بگیرد و با انجام تمرینات یوگا و یا گوش سپردن به یک موسیقی آرامش بخش از میزان خستگی ذهنی خود بکاهد. بیمار نباید بیش از حد به خودش سخت‌گیری کند. وی میتواند در هر زمانی که برایش مقدور بود فعالیت‌هایی را در برنامه روزانه خود بگنجاند.
بیمار میتواند انرژی خود را در طول روز ذخیره کند و زمانی که احساس خستگی کمتری دارد برای انجام فعالیت‌های شخصی و بدنی دست به کار شود. بیمار باید به اندازه کافی مایعات نوشیده و از خوردن کافئین اجتناب کند.
بیمار میتواند خستگی خود را ابراز کند:
فرد بیمار باید احساسات خود را تخلیه کند. وی باید ترس، نگرانی و اضطراب خود را با اطرافین در میان بگذارد. این تصور که احساس خستگی در طول درمان سرطان اتفاقی بسیار طبیعی است، تصور بسیار غلطی می‌باشد.
اگر خستگی امان بیمار را بریده و وی را از انجام فعالیت‌های روزانه محروم ساخته است، زمان آن رسیده که این احساسات را با پزشک در میان بگذارد. با وجود آنکه بروز خستگی در بیماری سرطان امری متداول است، اما بیمار میتواند با استفاده از راهنمایی‌های پزشک و انجام اقدامات لازم از میزان این خستگی‌ها بکاهد.
