درصد موفقیت پرتودرمانی رحم
تیترهای مطالب این صفحه:
✔ بررسی درصد موفقیت پرتودرمانی رحم↓✔بررسی عوامل افزایش درصد موفقیت پرتودرمانی رحم↓✔ بررسی انواع پرتودرمانی در سرطان رحم ↓✔ درصد موفقیت کدام روش پرتودرمانی رحم بیشتر است؟ ↓
بررسی درصد موفقیت پرتودرمانی رحم
در حال حاضر سرطان رحم از نظر شیوع در میان زنان، ششمین سرطان شایع در جهان به شمار می رود. درصد موفقیت پرتودرمانی رحم در میان سایر روش های درمانی، از برتری بیشتری برخوردار است. این روش درمانی یکی از مهم ترین و پیشرفته ترین روش های درمان سرطان است که بیمار شانس بهبودی قطعی بالایی دارد. سرطان رحم در واقع نوعی از سرطان است که از دهانه رحم آغاز می شود. در صورتی که این بیماری گسترش پیدا کند، می تواند بافت های دیگری از بدن را نیز مبتلا سازد.
درصد موفقیت پرتودرمانی رحم به عوامل زیادی مانند میزان گسترش بیماری، مقاومت بدن بیمار بستگی دارد. ابتلا به بیماری سرطان بدون درد و علائم می باشد. اما در صورتی که این بیماری پیشرفت کند، نشانه هایی مانند خونریزی واژن، درد در ناحیه لگن و درد در حین آمیزش بروز خواهد نمود. درمان سرطان رحم به شیوه های گوناگونی امکان پذیر است. اما در مورد اثرگذاری روش درمانی می توان گفت که درصد موفقیت پرتودرمانی رحم بسیار بالا می باشد. زیرا این روش یک روش درمانی هدفمند و با تمرکز بالا برای از بین بردن تومورهای سرطانی می باشد.
در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی هایی که در پرتودرمانی مورد استفاده قرار می گیرند، به میزان زیادی درصد موفقیت پرتودرمانی رحم بهبود یافته است. علاوه بر آن نکته قابل توجه دیگری که وجود دارد حفظ بافت های سالم اطراف تومور است که امروزه به خوبی انجام می شود. ۴۰ درصد از انواع سرطان های دنیا با روش های مختلفی که به صورت ترکیبی و یا تکی، از پرتودرمانی استفاده می کنند درمان می شوند. از طرفی با همه مزایایی که این روش درمانی دارد ، می توان گفت که پرتودرمانی جزء درمان های مقرون به صرفه به شمار می رود.
بررسی عوامل افزایش درصد موفقیت پرتودرمانی رحم
درصد موفقیت پرتودرمانی رحم به دلایل زیادی نسبت به سایر روش های درمانی افزایش یافته است. به طوری که این روش در طول سال های گذشته با پیشرفت دستگاه های مختلف، روند درمان را بسیار تسریع کرده و مؤثرتر از گذشته عمل می کند. پرتودرمانی یکی از روش هایی است که در آن دقت بسیار بالایی در هدف قرار دادن تومور وجود دارد. تعیین محل تابش پرتو و همچنین تعیین دوز مناسب پرتو برای هر نوع تومور، کمک می کند که بهترین نتیجه از درمان حاصل شود. به همین جهت پرتودرمانی یکی از بهترین روش های درمان در کنار سایر روش های پیشنهادی توسط پزشک می باشد. برنامه ای که برای پرتودرمانی رحم توسط پزشک تجویز می شود، با استفاده از رایانه صورت می گیرد. در این برنامه ریزی تلاش می شود که حداکثر دوز قابل استفاده از پرتو که برای از بین بردن سلول های سرطانی مفید می باشد، برای درمان در نظر گرفته شود. دقت دستگاه نیز به حدی است که کمترین میزان آسیب به بافت های سالم اطراف تومور وارد می شود.
به منظور بالا بردن درصد موفقیت پرتودرمانی رحم پزشک درخواست تصویربرداری هایی نظیر سی تی اسکن یا ام آر آی می دهد. این کار برای این است که مشخص شود، تومور دقیقاً در کجا قرار دارد. علاوه بر تعیین محل تومور، مشخص نمودن ابعاد دقیق تومور نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. زیرا تعیین دوز پرتو با توجه به اندازه و ابعاد تومور صورت می گیرد.
علاوه بر محل دقیق تابش پرتو از عوامل دیگری که درصد موفقیت پرتودرمانی رحم را افزایش می دهد، پیگیری روند درمان توسط بیمار، برای پرتودرمانی است. در واقع بیمار باید تلاش کند که هر طور شده جلسات پرتودرمانی را سر وقت و بدون فاصله شرکت کند. در مورد رادیوتراپی و پرتودرمانی باید توجه داشته باشید که در حین پرتودرمانی بیمار خانم نباید باردار باشد.
بررسی انواع پرتودرمانی در سرطان رحم
از دیگر مواردی که درصد موفقیت پرتودرمانی رحم را تعیین می کند نوع پرتودرمانی است. در بسیاری موارد پرتودرمانی به همراه عمل جراحی و یا همزمان با مصرف داروهای شیمی درمانی و یا هورمون درمانی، برای بیماران تجویز می شود. پرتودرمانی به دو روش انجام می شود. پرتودرمانی خارجی و براکی تراپی. در هر دوی این روش ها پیشرفت های قابل توجهی از نظر تجهیزات، دانش و مهارت پزشکان صورت گرفته است.
انجام پرتودرمانی به روش خارجی یک درمان سرپایی است. یعنی بیمار در روزهایی که برای جلسات پرتودرمانی تعیین شده است، در مرکز درمانی حاضر می شود. پس از انجام پرتودرمانی که در حدود بیست دقیقه تا دو ساعت به طول می انجامد، بدون نیاز به بستری می تواند به کارهای روزمره خود برسد. انجام پرتودرمانی خارجی به وسیله دستگاه های نسبتاً بزرگ انجام می شود. برای این که محل دقیق پرتو در هر جلسه پرتودرمانی مشخص باشد، پزشک یک علامت دائمی را روی بدن قرار می دهد. این نقطه نشان می دهد که اشعه دقیقاً به کجا تابانده می شود. بنابراین باید مراقب باشید که این نشانه پاک نشود و در صورت کم رنگ شدن آن از رادیو تراپیست بخواهید که آن محل را مجدداً نشانه گذاری نماید.
برای تعیین وقت اینترنتی کلیک کنید
اما در مورد براکی تراپی رحم شرایط متفاوت است. براکی تراپی به پرتودرمانی داخلی گفته می شود. در این روش منبع پرتوزا وارد بدن شده و در نزدیکی تومور کاشته می شود. این منبع در بدن شروع به پرتوزایی با دوز مشخص می کند. این نوع درمان ممکن است چند هفته به طول بینجامد و بیمار نیاز به بستری داشته باشد. در طول درمان با روش براکی تراپی ملاقات بیمار با افراد دیگر محدود می شود. زیرا مواد رادیواکتیو ممکن است برای دیگران مضر باشد. پس از این که پرتوزایی به پایان برسد، منبع پرتوزایی از بدن خارج می شود. سپس بیمار می تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد. پس از پایان پرتوزایی حتی در صورتی که منبع پرتوزا در بدن بیمار باقی بماند، خطری برای اطرافیان نداشته و امکان ملاقات با بیمار وجود دارد.
درصد موفقیت کدام روش پرتودرمانی رحم بیشتر است؟
در میان انواع روش های پرتودرمانی می توان گفت درصد موفقیت براکی تراپی نسبت به پرتودرمانی خارجی بیشتر می باشد. زیرا این روش مستقیماً سلول های تومور را مورد هدف قرار می دهد. به همین دلیل دوز بالایی از اشعه بر روی تومور اعمال می شود و اثر گذاری درمان را افزایش می دهد. از طرفی سلامت بافت های مجاور تومور بیشتر حفظ می شوند. زیرا اشعه به میزان کمتری با سلول های مجاور برخورد خواهد داشت.
سوالات متداول درصد موفقیت پرتودرمانی رحم
1سرطان رحم چیست؟
سرطان رحم در واقع نوعی از سرطان است که از دهانه رحم آغاز می شود. در صورتی که این بیماری گسترش پیدا کند، می تواند بافت های دیگری از بدن را نیز مبتلا سازد.
2پرتودرمانی رحم چه مزایایی دارد؟
در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی هایی که در پرتودرمانی مورد استفاده قرار می گیرند، به میزان زیادی درصد موفقیت پرتودرمانی رحم بهبود یافته است. علاوه بر آن نکته قابل توجه دیگری که وجود دارد حفظ بافت های سالم اطراف تومور است که امروزه به خوبی انجام می شود. ۴۰ درصد از انواع سرطان های دنیا با روش های مختلفی که به صورت ترکیبی و یا تکی، از پرتودرمانی استفاده می کنند درمان می شوند. از طرفی با همه مزایایی که این روش درمانی دارد ، می توان گفت که پرتودرمانی جزء درمان های مقرون به صرفه به شمار می رود.