سرطانمقالات

سرطان و رابطه جنسی

روابط جنسی در بیماران مبتلا به سرطان

آیا بیماران مبتلا به سرطان می‌توانند رابطه جنسی داشته باشند؟

فعالیت زناشویی یکی از ابعاد مهم کیفیت زندگی است. با توجه به اینکه اغلب تلاش تیم درمان بر پایه حفظ و ادامه زندگی بیمار تمرکز می‌یابد، اغلب توجه به مسائل زناشویی از نظر دور می‌ماند.

در ادامه قصد داریم تا تاثیر سرطان را در روابط زناشویی مورد بررسی قرار دهیم.

عوامل روانی ناشی از بیماری سرطان نیز باعث اختلال در روابط جنسی می‌شود؛ از قبیل: حس انتقال سرطان از طریق روابط زناشویی، احتمال سقط، افسردگی و عوارض جانبی ناشی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، اختلال در تصویر ذهنی در ریزش موها و جراحی سینه، استرس بخاطر تغییرات به وجود آمده بیمار احساس جذابیت نمی‌کند. و در مورد واکنش همسر خود نسبت به این تغییرات تردید دارد و تصور می‌کند رابطه جنسی برای همسرش عذاب‌آور و آزار دهنده است. شیمی درمانی و پرتودرمانی به‌خاطر خستگی و تهوع که برای بیمار به وجود می‌آورند تمایل او را به فعالیت زناشویی و نزدیکی کاهش می‌دهند.

بعضی از سرطان‌ها تاثیر بیشتری بر روابط زناشویی دارند از جمله این سرطان‌ها می‌توان به سرطان دهانه رحم و پستان و سرطان‌های عفونت تناسلی و سرطان پروستات را نام برد. علت سردی در روابط زناشویی در این نوع سرطان‌ها استفاده از داروی تاموکسین است که موجب گر گرفتگی، ایجاد علائم یائسگی، تعرق، اختلال در تحریکات جنسی و دیر رسیدن به ارگاسم در زنان می‌شود.

پرتودرمانی و شیمی درمانی هر دو در روابط جنسی اختلالاتی مانند سبب نارسایی ثانویه تخمدان و ایجاد یائسگی زودرس، خشکی واژن، درد در هنگام فعالیت زناشویی و کاهش تمایل جنسی و کاهش دستیابی به ارگاسم، گرگرفتگی و اختلال خلقی و افزایش عفونت‌های ادراری، ایجاد می‌کنند.

عوامل موثر در روابط زناشویی بیماران مبتلا به سرطان:

* نوع سرطان:

زمانی که این بیماری مربوط به عضو تناسلی باشد به دلیل این که بعد از درمان معمولا توصیه می‌شود که تا بهبود کامل محل زخم بهتر است که بیمار فعالیت جنسی نداشته باشد. سرطان رحم و پروستات اثر مستقیمی بر روابط زناشویی دارند دیگر سرطان‌ها مانند سرطان پستان به صورت غیر مستقیم بر این روابط اثر می‌گذارد.

* نوع شیمی درمانی:

بعضی از انواع شیمی درمانی موجب تغییر سلول‌های پوششی واژن شده و باعث می‌شود که در طول فعالیت زناشویی به ناحیه آسیب وارد شود. انواع دیگر شیمی درمانی مثل شیمی درمانی با دوز بالا بعد از پیوند مغز استخوان و سلول‌های بنیادی، باعث تضعیف دستگاه ایمنی می‌شود که در این حالت فعالیت زناشویی اصلا توصیه نمی‌شود زیرا در طول فعالیت زناشویی، باکتری‌های طبیعی و غیربیماری‌زا که در سطح پوست و یا آلت تناسلی زندگی می‌کنند، وارد جریان خون می‌شوند و اگر دستگاه ایمنی ضعیف باشد، بدن نسبت به آن واکنش نشان می‌دهد و دچار بیماری می‌شود.

به طور كلی در اكثر موارد عاملی كه باعث خودداری یا منع از داشتن روابط جنسی در این بیماران علی‌الخصوص زنان مبتلا به كنسرهای زنان است خود كنسر نیست بلكه استفاده از عوامل جلوگیری از بارداری از جمله كاندوم، قرص‌های هورمونی و … هستند كه باتوجه به نوع سرطان و داروهای مصرفی بیمار حتما باید از طرف پزشك درمانگر تایید شوند.

پس بهترین توصیه اینكه قبل از داشتن روابط جنسی و همچنین نحوه انجام آن و استفاده یا عدم استفاده از عوامل پیشگیری از بارداری حتما با پزشك خود مشورت كنید.